minnettar

minnettar: благода́рный, призна́тельный; обя́занный (кому-л.)

sana çok minnettarım — я весьма́ обя́зан / призна́телен тебе́

Игры ⚽ Нужен реферат?

minnettar — is., Ar. minnet + Far. dār Birinden gördüğü iyiliğe karşı kendini borçlu sayan, gönül borcu olan kimse, gönül borçlusu Beni de aranıza aldığınıza minnettarım. H. Taner Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller minnettar kalmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
minnettar kalmak — birinden görülen iyiliğe karşı teşekkür duygusu beslemek Kendine minnettar kalan ahalinin elleri üzerinde geziyor. Ö. Seyfettin … Çağatay Osmanlı Sözlük
gönül borçlusu — is. Minnettar … Çağatay Osmanlı Sözlük
minnettarlık — is., ğı Minnettar olma durumu, şükran ... büyük adama memleketin minnettarlığı anlatılacak gibi değildi. F. R. Atay … Çağatay Osmanlı Sözlük
bendeniz — alçak gönüllülük göstererek ben yerine ve köleniz anlamında kullanılan bir söz Lütuf buyurup vapura kadar geldiğinizden dolayı bendenizi minnettar ettiniz, efendim. R. H. Karay … Çağatay Osmanlı Sözlük
TEMENNA — Eli alnına götürerek selâmlama işareti yapma. * Minnettar olma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İHSAN-DİDEGÂN — (İhsandide. C.) İyilik görmüş olanlar, bahşiş almış kimseler, minnettar bulunanlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
İHSANDİDE — (C.: İhsandidegân) f. İhsan görmüş, bağış almış. Birinin lütfunu görmüş, minnettar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük

Словари и энциклопедии на Академике